از وقتی نوشتن به زندگیم اومده به جای اینکه انگشت اشاره ام به سمت بقیه باشه همش به خودم انتقاد میکنم که چرا اونجوری کردی؟ چرا اینجوری نکردی؟ با خودم فکر میکنم ای خدا ببین با نوشتن من چقدر شخصیتم رشد کنه از این بابت خیلی خوشحالم هر وقت به این قضیه فکر میکنم تموم دردهام و دلتنگیهام از یادم میره.
خدایا ممنونتم
درباره این سایت